شكوه عشق

شرر مي‌بارد از چشمت

از آن چشمان مخمورت

بگو نازك دلا تا كي

نشينم بر سر راهت

نگاهي بر من خسته

شوم چاكر به آستانت

شود روح و تنم عاشق

زعطر خوب گيسويت

اگر از خود براني تو

كنم سجده به درگاهت

ز شوق بودن با تو

شوم اشك دو چشمانت

بهار آرزوي من

نگاه گوهر افشانت

شراب مستي‌ام باشد

لبان مُسكرافشانت

بده ساقي ميِ نابم

از آن شهد فراوانت

بدان بي‌پرده مي‌گويم

شوم مست تو و عشقت

تنم خسته مرا برگير

كنم جانم به قربانت

اگر آسوده‌اي بي‌من

شوم گريان و نالانت

وگر آسوده‌اي با من

شوم مست و خرامانت

از اين خسته مشو خسته

شوم مستي زمستانت

زهستي مي‌شوم ساقط

از آن چشمان گريانت

هميشه شاد باشي تو

بلا دور از تو و جانت